" هیچ گاه "
به خاطر " هیچ کس "
دست از " ارزشهایت " نکش؛
چون ... زمانی که آن فرد از تو دست بکشد؛
تو می مانی و یک " منِ " بی ارزش ...!
کاش ؛
کسی یاد معلمهایمان میداد ...
اول مهری
شغل پدرها را نپرسند؛
وقتی هنوز احترام به همهی شغلها را ؛
و افتخار به همهی پدرها را ، یاد دانش آموزانشان ندادهاند!
حالا قصهی چشمان یتیمی که نم میخورد، بماند...
برخی آدمها
[ تنها ] به یک دلیل از مسیر زندگی ما می گذرند [ تا ] به ما درسهایی بیاموزند ؛
که اگر می ماندند هرگز [ آن درسها را ] یاد نمی گرفتیم ...