اگر باورداشت های خود را به دیگران نگویید،نباید انتظار داشته باشید که که آنان بر طبق آنها رفتار کنند.

نگذاریم چیزهای نادرستی که از گذشته ها در ذهنمان جای گرفته اند،حال و آینده ما را تباه گردانند.

حتی قطعی ترین چیزی نیز،در صورتی که خود بخواهیم،جای تشکیک و تردید دارند.

برای اینکه بتوانیم به سرعت هر گونه تغییری را به وجود آوریم،کافی است که بدانیم که هم اکنون و در همین لحظه قادر به تغییر هستیم.

آنچه که به صورت رنج یا لذت جلوه گر می شود،تعیین کننده سرنوشت آدمی است.

تصمیم گیری و قاطعیت،بیدار باشی به اراده انسانی است.

رسیدن به هدف هیچ ارزشی نخواهد داشت،مگر اینکه پیش از رسیدن به آن هدف های تازه تر و بزرگتری را برای خود در نظر گرفته باشید.

باید به این نکته توجه داشت که داشتن جهت و هدف در زندگی، مهم تر از دستاورد های فردی است.

از تضادها استفاده کنید تا نظر گاهی نو در زندگیتان پیدا شود.

در اعتقادتان بازنگری کنید و اگر ناهماهنگی در آنها دیدید،با روش تداعی «عصبی-شرطی» آنها را تغییر دهید.

بیا بیاموزیم به جای اینکه با واکنش های غیر ارادی خود زندگی کنیم،آنها را آگاهانه در احتیار بگیریم.

خواست واقعی آن است که به تصمیم قطعی بیانجامد،و «تصمیم واقعی» آن است که به «عمل» منجر شود و تنها چیزی که ما را به «نتیجه» می رساند همان «عمل صحیح» است.

توجه داشته باشیم که همه تصمیم گیری ها،به روشن بودن ارزش ها بستگی دارد.

اگر ارزش های واقعیتان را نمی شناسید،خود را برای رنج آماده کنید.

ارزش های خود را دگرگون سازید تا زندگی تان نیز عوض شود. ما چیزی بسیار بیشتر و فراتر از ارزشهای مان هستیم و وجودمان منحصر به ارزش ها نیست.

راه راست آن است که بر تجربه و علم خود بیافزاییم و آنها را برای رسیدن به آرزوها و خواسته های پسندیده خود به کار گیریم.

هر گاه گرفتن تصمیم مهمی را دشوار یافتید،بدانید که علتش فقط یک چیز است:نداشتن تصور روشن از ارزش های زندگی.

تجربه های خود را چونان فرش عظیمی در نظر بگیرید که می توان بر روی آن  هر نقش و نگار دلخواهی را طراحی کرد.

اولین قدم برای ایجاد تغییر آن است که ببینیم واقعا چه می خواهیم: ودر نتیجه هدفی را در نظر بگیریم و به سوی آن حرکت کنیم.

تجربه های تازه در صورتی موجب تغییر می شوند که باورهای ما را زیر سوال ببرند.به خاطر داشته باشید که وقتی به چیزی اعتقاد داریم،دیگر درباره آن چون و چرا نمی کنیم.